Wiosenne bolączki

Gród nad Motławą. Wizyta w instytucji kultury o długoletniej tradycji. Szeroko pojęte biznesy w toku, choć na chwilę obecną już bardziej w rynsztoku.
Przedstawiam się, jak mi kilka lat temu na chrzcie dali. Pan portier bierze w swe spracowane a świątobliwe ręce telefon i wykonuje połączenie, które, zdaje się, ma odmienić losy ludzkości:

- Panie kierowniku, ma pan gościa – zagaja na uśmieszku.

Podskórnie przeczuwam, że na krótkiej wymianie komunikatów się nie skończy. To nie ten typ, o nie.

- Hehe, no niech pan zgadnie.

Jest źle. Wesołek. Zawadiaka. Sytuacja się zagęszcza. Czekam na wielki finał.

- Dla ułatwienia dodam – ma na imię Agnieszka.

Żenada wystrzela daleko ponad podziałkę oklaskomierza z programu „Od przedszkola do Opola”. Tutaj słynne „Dziewięęęćdziesiąt!” Michała Juszczakiewicza to już zdecydowanie za mało. Seria gestów z zestawu na czarną godzinę idzie w ruch – wirowanie gałek ocznych, posapywanie, spojrzenie wyrażające największą pogardę.

Wreszcie nadchodzi nie mniej rezolutny pan kierownik:

- O, a pani w takie morskie kolory ubrana.

No i weź, człowieku, załóż raz turkusowe rajstopy!

 

Jean-Honoré Fragonard, Huśtawka (1767)