Zima

Obsrany, obszczany śnieg –

gówno wyziera spod niego.

Obsrany, obszczany śnieg –

strużką moczu naznaczony.

Zwarta twa powłoka niczym kupa

ze zmarzniętego

psiego

odwłoka.

Lecz kiedyś przyjdą roztopy

i nurt wartki

porwie brązową strugę.

O, radosny stolcu,

co żywo brniesz przed siebie,

zgiń w zimowym

tęsknym

słońcu.

Nienawidzę ciebie!

                                              

AD, 27.01.2014

 

P. Bruegel Starszy, Myśliwi na śniegu (1565)