W rodzinie

Ojciec despota znów schował paprykarz. 

Paweł był w kropce – czym zawinił tym razem? Zachodził w głowę, co skłoniło starego do ponownego podjęcia tak radykalnych kroków. Przeszukał już wszystkie szafki w kuchni, śmierdzący stęchlizną pawlacz, zajrzał pod łóżko, a nawet do pralki, gdzie niegdyś trafił na zaplątaną w majtki i podkoszulki puszkę ukochanego przysmaku. „Tatko zbiesił się nie na żarty” – pomyślał. A że apetyt wzrastał u Pawła w miarę poszukiwań, chłopak mógł zrobić tylko jedno.

Trzęsącą dłonią chwycił telefon i z listy kontaktów wybrał ten zarezerwowany na kryzysowe sytuacje. Wnet po drugiej stronie odezwał się znajomy głos. Paweł pospiesznie opowiedział swoją bolesną historię, po czym zamarł w oczekiwaniu na cenne wskazówki. Rozmówca huknął:

- Sięgaj, gdzie wzrok nie sięga!

I połączenie się zerwało.

Skonsternowany chłopak zamyślił się i w zamyśleniu swoim zaczął przemierzać znane-nieznane mieszkanie, aż trafił do kuchni. Tam, pośród emaliowanych garnków z resztkami wczorajszego gulaszu, kubków z fusami we wstępnej fazie rozkładu i sztućców, które wołają o audiencję u króla Ludwika, dojrzał w zlewie znajomy i tak miły oku aluminiowy kształt. I wiedział Paweł, że było to dobre.

Michał Anioł, Stworzenie Adama (1511)